Alweer twee maanden geleden: FNV-Congres en Bestuursverkiezing

’t is stil aan de vakbondskant (?) 

Toen het Ledenparlement van de FNV zijn nieuwe Dagelijks en Algemeen Bestuur koos, vierde ik vakantie.
Dat schept afstand. Puur fysiek, maar ook in het hoofd. De twee maanden die na congres en bestuursverkiezing verstreken zijn, bevorderen ook enige 'distantie'.  

En toch…alles overwegend, verandert er niet zo veel aan mijn zienswijze, zoals ook eerder geschetst.

Gaat het om de poppetjes of om de inhoudelijke koers?

Opvallend is dat het Ledenparlement vooral tegen sommige mensen heeft gekozen. Er is al met al meer op mensen dan op koers en inhoud gekozen.

Begrijpelijk misschien, maar toch jammer. Want juist door de stevige woordenstrijd vlak voor de bestuursverkiezing ontstond óók - eindelijk - een stevig inhoudelijk debat. Over status en toekomst van ‘de polder’. Over de positie en rol van sectoren, en over het karakter van de FNV zelf.

De meest uitgesproken aanjagers van dit debat zijn door het Ledenparlement ‘buiten gevecht gesteld’.  Althans voor zover het hun positie in het bestuur betreft.

Wat overblijft is een FNV-leiding die het - hopen we - de komende jaren redelijk met elkaar zal kunnen vinden. Dat is eerder te danken aan hun wat gematigdere karakters, dan aan een stevig gedeeld inhoudelijk fundament. Eerder nogal kleurloos dan met een duidelijk profiel, zo steekt voor mijn gevoel het nieuwe bestuur in elkaar.

Tijdbom onder de FNV nog niet onschadelijk gemaakt....

Daarmee is de na het 'akkoord van Dalfsen’ en door de fusie van 2015 ingebakken conflictstof  nog steeds volop aanwezig. Daarmee is óók de noodzaak van een grondige herijking van uitgangspunten en koers van de FNV niet weg.
De sinds 2012 ontstane grabbelton – voor elk wat wils – is bepaald geen recept voor toekomstig succes. Eerder voor versnipperd doormodderen, zo nodig toegedekt met de nodige  ‘vaagtaal’.
Tot de bom écht barst, en er geen Jetta Kleinsma of Ton Heerts meer zijn om de brokstukken te lijmen.

Congresresultaat

Als ik de na ledenconsultatie en congres aangepaste congresresolutie doorlees, zie ik dat de allerergste bloopers en holle kreten zijn geschrapt. Dat is winst. De tekst vertoont wat meer samenhang, en iets meer richting. Maar genoeg is het niet: de resolutie blijft nog steeds binnen de eigen ‘comfort-zone’ hangen, en spaart zowel kool als geit.

Documenten... Via deze blog links naar: de definitieve congresresolutie, zoals goedgekeurd door het LedenParlement de belangrijkste overige congresdocumenten en diverse discussiestukken over de koers van de FNV ...inclusief enkele voorjaar 2017 door mijzelf op papier gezette voorzetten (‘uitgangspunten’ )  Méér Kritische Vakbonds- en Maatschappijteksten: klik hier

Degelijke analyse, kritisch zelfonderzoek en diepgaand debat blijven nodig

Kort voor het congres heb ik in een wilde bui wat mogelijke uitgangspunten op papier gezet, onder de titel 'totaalamendement'. Die tekst kreeg  her en der  een verrassend positieve respons. Maar ook  defensief tegenvuur, al was dat allesbehalve inhoudelijk. 

 Akkoord, hij is zeker niet het non-plus-ultra, die tekst. Wél meen ik, en met mij andere vakbondsmensen, dat hij een bruikbare basis vormt, om de komende jaren het broodnodige onderzoek en debat over positie, uitgangspunten en toekomst van de FNV mede vorm te geven. Jazeker, debat, (zelf)onderzoek en een degelijke analyse van maatschappelijke verhoudingen zijn nog steeds nodig. Juist nu.

Het zogenaamde 'visietraject' in 2016-17 leverde veel positieve voorstellen op, maar géén degelijke en samenhangende maatschappij- en vakbondsanalyse. Vandaar.

Het mede op dit visietraject gebaseerde MeerJarenBeleidsPlan (MJBP) is het teleurstellende product van tekortschietende analyse en visie. Overigens óók van top-down opgelegd 'toedekgedrag' vanuit het vorige, innerlijk sterk verdeelde, FNV-bestuur.

Stilte?

Helaas: in plaats van levendig vakbondsdebat over het bovenstaande, lijkt het na congres en verkiezing stil te worden op dit punt. Zelfs wat het LedenParlement op 16-17 juni 2017 besloten heeft (of niet...) over de congresresolutie, kan ik nergens terugvinden. 

Vandaar ook de titel boven deze blog.

Erkennen dat het wezenlijke debat over de koers van de FNV ten onrechte wéér is uitgesteld, en die handschoen vervolgens opnemen: dat vergt de moed om zaken te benoemen in plaats van te verbloemen. Het vergt de moed om tegen de stroom in te zwemmen. Het vereist ook nog eens een grote dosis 'Ausdauer'. 

Dus wie biedt?

(11 juli 2017)